‘Can’t Stop the Music’: hoe een miskleun omtoveren tot een hit

Rex-concern maakt van bezoek Village People een evenement.

3 september 1993. Het is een datum die gegrift staat in het geheugen van elke Antwerpse cinemaliefhebber. Die dag kwam er een einde aan het bioscoopimperium van Georges Heylen. Met het faillissement van het Rex-concern verdwenen zo goed als alle cinema’s uit het Antwerpse statiekwartier.

Dertien jaar eerder (1980) was er van die tristesse nog niets te merken. Integendeel, de Rex-bioscopen en de hiermee nauw gelieerde filmdistributiemaatschappij ‘Excelsior Filimpex’ beleefden topdagen.
Illustratief is de hype die werd gecreëerd rond de film ‘Can’t Stop the Music’. Precies 35 jaar geleden was de disco-groep Village People te gast in Antwerpen om de film te promoten.
Een ‘throwback’ naar drie memorabele dagen.

Belgische filmaffiche van ‘Can’t Stop the Music’

 

Januari 1980 – Midem (Cannes) – eerste visie van de film

Jean Zeguers, secretaris-generaal van het Rex-concern en rechterhand van Georges Heylen, trekt op uitnodiging van EMI naar de jaarlijkse MIDEM-beurs in Cannes.
Excelsior Films heeft een exclusieve deal met EMI om hun films in België te distribueren. Niet zonder succes. Producties als ‘Death on the Nile’ en ‘The Deer Hunter’ deden eerder de kassa’s rinkelen.

Zeguers is samen met andere Europese distributeurs in Cannes voor een ‘special screening’ van ‘Can’t Stop the Music’, een film die min-of-meer de ontstaansgeschiedenis van de disco-groep Village People vertelt.
EMI spaart kosten noch moeite om de prent te promoten. Dat is ook nodig. Toen het idee voor de film rijpte had Village People nummer 1-hits met ‘YMCA’ en ‘In the Navy’ en was de discorage op haar hoogtepunt.
Begin jaren ’80 is het zestal echter al maanden op zoek naar een nieuw succes en is disco op sterven na dood.
Producent Alan Carr (die eerder al een blockbuster scoorde met ‘Grease’), debuterend regisseur Nancy Walker en de voltallige Village People zijn naar de mondaine badplaats afgezakt.
Zeguers herinnert zich de ‘formidabele ontvangst’ en de gezellige babbels met alle betrokkenen.

Vol verwachting neemt hij dan ook plaats in de zaal. Niet veel later zinkt de moed hem in zijn schoenen. ‘Puur slecht’ is zijn eerste reactie. De film weigeren is niet direct een optie, het zou de relatie met EMI enkel vertroebelen.
Zeguers beseft dat enkel iets ‘totaal speciaal’ de commerciële carrière van ‘Can’t Stop the Music’ in België kan redden.
EMI is bereid om de Village People eind augustus/begin september naar Europa te sturen voor een uitgebreide promotietour. Voor Zeguers het sein om te starten met de voorbereiding van de ontvangst in België.

Lente 1980 – Over puzzelstukjes die mooi in elkaar passen

Zeguers is in 1980 al gepokt en gemazeld in het Antwerpse zakenleven. Nederlander van nationaliteit, maar geboren in het Belgische Wezet (dicht bij Maastricht), treedt hij in 1966 in dienst bij het Rex-concern. Hij is onder de indruk van het showelement waarmee Georges Heylen zijn business runt.
Door de jaren heen bouwt Zeguers een indrukwekkend relatienetwerk uit. Hij weet als geen ander het systeem van de ‘gesloten beurzen’ meesterlijk te benutten. Firma’s als Audi, Party & Dinner Service, Sabena en vuurmerkmaker Hendrickx verrichten hand- en spandiensten in ruil voor reclame in de bioscoopzalen en de ‘AUB’s’, het programmablad van de Rex-zalen.

Guido Van Liefferinge, hoofdredacteur van ‘Joepie’, is de eerste die meestapt in het Village People-scenario dat Zeguers voor ogen heeft. ‘Can’t Stop the Music’ zal drie keer volop aandacht krijgen in het jongerenblad in ruil voor gratis tickets voor de lezers.
Huis-aan-huisblad ‘E3 – Groot Antwerpen’ (de latere ‘Streekkrant’) zal in de zes weken voor de première het bezoek van Village People langs alle kanten belichten. De lezers kunnen via het uitknippen van een bon plaatsen winnen voor de feestelijke avondpremière.
De groep GB-Inno-BM stelt haar restaurants in Antwerpen en Brussel ter beschikking voor signeersessies. Hamburgerketen ‘GB-Quick’ zal de film meepromoten (een gratis milkshake in ruil voor twee filmtickets van ‘Can’t Stop the Music’).
Met British Leyland en het Crest Hotel (het huidige Antwerp Crowne Plaza) worden logistieke afspraken gemaakt.
De Antwerpse Strangers, die eerder al succes hadden met enkele Village People-covers, willen met alle plezier de Antwerpse premières opvrolijken.

Felipe Rose – de Indiaan – van Village People op de cover van ‘Joepie’ – nr. 336 – 24/08/1980

 

In het juli-augustus-nummer van ‘Cinema Magazine’ verschijnt zowaar een uitermate lovende bespreking van de film. Recensent R.d.D. heeft het over een film die ‘barst van enthousiasme’ en ‘de energie en levensvreugde stromen bij beken van het scherm’. En hij besluit met ‘Deze film is het beste en het knapste amusement dat we gezien hebben sinds … ja, sinds wat eigenlijk?’ (‘Neen, hiervoor hebben wij niet betaald’, zegt Zeguers wanneer ik hem dit suggereer).

Alle puzzelstukjes vallen mooi in elkaar. De medewerkers van het Rex-concern/Excelsior Filimpex kijken vol vertrouwen uit naar dinsdag 2 september, de dag dat het bonte gezelschap zal landen in Deurne.

Cover ‘Cinema Magazine’ – nummer 36 – juli/augustus 1980

 

Begin september 1980 – Village People verovert Antwerpen

Bij de start van het nieuwe schooljaar is Zeguers in zijn nopjes. De weersvoorspellingen voor de dagen die komen zijn gunstig, de gratis tickets voor de verschillende avant-premières waren in een mum van tijd de deur uit en met de politie werd veiligheidshalve afgesproken om de De Keyserlei verkeersvrij te houden op 3 september.

Dat de Village People op dinsdagavond 2 september met een kleine vertraging in Deurne arriveren, kan de pret niet drukken. Dansschool Hendrickx verwelkomt het zestal op de tonen van de titelsong van de film. De sfeer is relax en de temperatuur zwoel. Na een kort persmoment begeleidt Zeguers de ganse bende met een goed gevoel naar het Crest Hotel.

Op woensdagmiddag is het verzamelen geblazen in het restaurant van de GB aan de Groenplaats. Zeguers heeft telefonisch contact met een Rex-medewerker die de laatste voorbereidingen coördineert op de De Keyserlei. Hij wil weten of er al wat beweging is in de buurt.  ‘Ik weet niet wat er gebeurt, maar hier komt heel veel volk op af, ge gaat er niet door geraken’, hoort Zeguers aan de andere kant van de lijn.
En inderdaad: wanneer de jeeps van British Leyland de parking uitrijden, botsen ze al meteen op een mensenzee. Zeguers schat dat er zo’n twintig- tot dertigduizend enthousiastelingen op de been zijn om de Village People te volgen langs hun traject over de Meir en de De Keyserlei: ‘Lang geleden dat de Village People nog zoveel volk hadden gezien. Ze hadden de tijd van hun leven’.
Onder begeleiding van de Koninklijke Harmonie ‘Labore et Constantia’ gaat het met een slakkengang tot aan het kleine podium voor cinema Rex.
De prachtige calicot voor ‘Can’t Stop the Music’ schittert in de zon. Aan de overkant draait in cinema Sinjoor ‘Roller Boogie’ met Linda Blair. ‘Liefde en plezier op wieltjes’ schreeuwt de reclameslogan. Bovendien ‘met de grootste disco-hits!’. Ja, de jaren ’80 waren echt wel mooi gestart.

Cover ‘Weekblad Cinema’ van 30/09/1980

Middenpagina’s ‘Weekblad Cinema’ van 30/09/1980

 

Zeguers herinnert zich de grote euforie van het moment. Bij de eerste vertoning om 16.00 uur voor een Joepie-publiek ziet hij een zaal die uitbundig reageert en zowaar meezingt met de hits van Village People. Ook de avondvertoning voor lezers van ‘E3 Groot-Antwerpen’ kent eenzelfde succes. Het vuurwerk van Hendrickx zorgt dan ook voor een mooie apotheose.

De Village People duiken het Antwerpse nachtleven in en bezoeken de exclusieve discotheek ‘Jimmy’s’ in de Antwerp Tower. Een jonge Erik Van Looy probeert er Randy Jones (de ‘cowboy’) te strikken voor een interview. Doodmoe belandt Van Looy om drie uur ’s nachts op de hotelkamer van Jones. Het interview komt er uiteindelijk: Jones in pyjama op bed en met een joint in de mond. ‘Verder is er niks gebeurd’, dixit Van Looy.
In het maandblad ‘Filmgids’ (een uitgave van Film International Antwerpen) verschijnt enkele maanden later een droge registratie van het gesprek. In zijn inleiding kan Van Looy, een zelfverklaarde discokikker, evenwel niet nalaten om de objectiviteit van de Belgische filmpers in vraag te stellen. Wie wil genieten van een fulminerende Van Looy klikt op de scan hieronder.

Erik Van Looy in ‘Filmgids’ (november 1980)

 

Op donderdag 4 september doet het Village People-circus Brussel aan: interviews voor tv en schrijvende pers, bezoek aan Bon Marché en GB-Quick en een première in cinema Eldorado (nu UGC De Brouckère).
Met de opening van discotheek ‘Manhattan’ in Leuven  (waar Guido Van Liefferinge mede-aandeelhouder is) wordt er een feestelijk punt gezet achter het bezoek van Village People aan België.

Uiteraard hebben de Antwerpse Kinema Aktualiteiten geen moment van deze driedaagse gemist. Vergeet er niet naar te kijken, het filmpje van iets meer dan zeven minuten is zoveel leuker dan de film waar het allemaal om draait. En wie aandachtig is, ziet op 1’46 in een flits ene Jean Zeguers de Village People in een Audi duwen.

 

 

Succesvolle bioscoopcarrière in België

Op donderdag 4 september starten in cinema Rex de normale vertoningen van ‘Can’t Stop the Music’. Opmerkelijk, want het is in die tijd de gewoonte dat een nieuwe filmweek op vrijdag start.
De Belgische pers loop niet over van enthousiasme voor de film. ‘Willem, van de Fillem’ quoteert de prent in ‘Humo’ als ‘zeer flauw’ en schrijft dat ‘Valerie Perrine haar charmes nooit veiliger heeft geweten dan in het gezelschap van deze People’. Het maandblad ‘Film en Televisie’ hoopt dat de film ‘een laatste opflakkering’ zal zijn voor het bonte gezelschap. Enkel Erik Van Looy heeft het over een film die ‘amusant’ is en ‘mooi om te zien’ (‘Filmgids’ november 1980).

Ondertussen heeft EMI-verkoopmanager Richard Milnes in het hoofdkantoor in Londen verslag uitgebracht over de overdonderende ontvangst in Antwerpen. De EMI-directie brengt zijn felicitaties over aan de ploeg van Georges Heylen en zal distributeurs in andere landen informeren over de geslaagde Belgische aanpak.
Zonder al te veel resultaat: ‘Can’t Stop the Music’ flopt zo goed als overal.
Op www.imdb.com lezen we dat de film een budget had van $ 20 miljoen en een ‘gross’ van slechts $ 2 miljoen in Amerika.
Enkel in België en Australië (raar volkje daar, denk ook aan hun fascinatie voor het Eurovisiesongfestival) is de film een succes.

‘Can’t Stop the Music’ blijft acht weken op de affiche van de Rex (met 1.120 plaatsen één van de grootste zalen in Antwerpen), wordt dan nog twee weken verlengd in de Astra (Carnotstraat) en doet tenslotte nog zijn rondje langs de overgebleven ‘voorstadszalen’ (Festa, Roma en Palace).

AUB’s 782 + 783

 

‘Can’t Stop the Music’ triomfeert op de eerste Razzie-Awards

Zomer 1980. Filmliefhebber John Wilson ziet in een New Yorkse bioscoop voor 99 cent de double bill ‘Xanadu’ (met Olivia Newton-John) en ‘Can’t Stop the Music’.
Zijn eerste reactie na het uitzitten van de films: ‘Man, those two movies ought to get awards for being that lousy’.
Enkele maanden later triomferen beide films op de eerste Razzie Award-ceremonie die Wilson holder-de-bolder in het leven had geroepen.
De Village People-prent krijgt zeven nominaties en kaapt Awards weg voor ‘Worst Picture’ en ‘Worst Screenplay’.
Over die onderscheidingen heeft het Rex-concern/Excelsior Filimpex met geen woord gerept …

Dankwoord en oproep

Het was goed toeven in het gezelschap van Jean Zeguers in een Beverense taverne om herinneringen op te halen aan ‘Can’t Stop the Music’. De man is een geboren verteller en hij blikt nog steeds met veel plezier terug op de ’mooiste tijd’ van zijn leven. Een carrière van bijna 30 jaar in ‘Antwerpen Kinemastad’ levert een schat van verhalen en anekdotes op. Dank je wel, Jean.
En ook een dikke merci aan Patrick Van Nauw voor het ter beschikking stellen van de Antwerpse Kinema Aktualiteiten met de Village People.

Was je er bij toen Village People de stad op stelten hebben gezet? Misschien heb je nog foto’s van toen of wil je anekdotes delen?
Laat het weten via antwerpen.kinemastad@hotmail.be of via ‘Geef een reactie’ op deze pagina. Wie weet breien we op die manier nog een mooi vervolg aan deze blog post.